Από τα παμπάλαια χρόνια η ομοφυ¬λοφιλία θα υπήρξε μία παρά φύση λύση της συνουσιακής γενετήσιας επιταγής της παντοκρατόρεισας Φύσης. Ώστε δε δυνάμεθα να αμφισβητήσουμε ότι του φαινομένου τούτου η παρουσία, χρήση και συνήθεια δηλώνεται στις αρχαίες και βέβαια στις πλέον αρχέγονες συνανθρώπινες κοινωνίες. Τις αναγκαστικά μάλιστα σχηματισμένες για την αντιμε¬τώπιση πάμπολλων απειλών, από φυσι¬κά φαινόμενα και από ισχυρότερα του άνθρωπου ζώα και πειναλέα.
Άν και βαθύτατα αισθάνομαι την ανάγκη να πιστεύω ότι ο άνθρωπος, πλέον συναισθηματικός, από τα πρώτα έτη της επί γης παρουσίας του, ασφαλώς θα αγκαλιάστηκε και θα συν¬δέθηκε με τρυφερότητα και ορθότητα ετεροφυλόφιλη, κατά φυσική επιταγή της δημιουργίας απογόνων. Και μάλι¬στα εφόσον καμία έγνοια δε θα τον προ¬βλημάτιζε για τον περιττόν αριθμό γεν¬νήσεων, αφού η ζωή πραγματωνόταν σε σπηλιές, δάση ή κουφάλες δέντρων και τη μέριμνα για την εύρεση τροφής, από τα μικράτα τους, αναλάμβαναν τα ίδια του γεννήματα ως παπραδειγματιζόμαστε από τα ζώα, μέχρι σήμερα.
Όταν αργότερα, πολύ αργότερα έστρεψε τη γενετήσια του ορμή και πράξη προς την ομοφυλοφιλία και, το αισχρότερο, προς την παιδεραστία, ΟΛΟΙ οι υψηλόνογοι στοχαστές των αρχαιότροπων ιστορικών εποχών όχι μόνον καταδίκασαν απλά και την ομοφυ¬λοφιλία και την παιδεραστία, άλλα μελετούμε και τους σκληρά καταδικα-στικούς τους Νόμους, με τους οποίους αμείλικτα τις πολέμησαν. Μεταξύ των ΠΡΩΤΩΝ για τούτο υπήρξαν οι Έλληνες. Οι αρχαίοι, αλλά και της οποίας διαχρονικής τους ιστορίας, καθώς μάς μαρτυρούν τα διασωσμέ¬να κείμενα.
Σήμερα ή ερωτική συμπεριφορά των ατόμων υπόκειται στις προσωπικές τους επιλογές, συχνότατα και ακατάκριτα αν και όχι βραβευτικά Σφυρηλατούν όμως τη συνειδησιακή μας ακοή τα λόγια του Πλάτωνα (428-347 π.χ.) από το «Νόμοι» του 838Ε-839Β: «...τούτον τόν νόμον έχοιμι τού κατά Φύσιν χρήσθαι τή της παιδογονίας συνουσία, τού μέν
άρρενος απεχομένους μη κτείνοντάς τε εκ προνοίας τό τών ανθρώπων γένος...»
Α. Παν.
No comments:
Post a Comment