Κώστας Σκανδάλης: Η Αθέατη όψη του Ινδοευρωπαϊκού Ζητήματος

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Στο βιβλίο αυτό αναλύονται δύο κυρίως ζητήματα: η προέλευση και οι μετακινήσεις της ελληνικής φυλής και γλώσσας και η συμβολή τους στην διαμόρφωση της λεγομένης Ινδοευρωπαϊκής ομάδος γλωσσών.
Με στήριξη πάνω σε αντικειμενικές παρατηρήσεις και τη σύνδεσή τους με ποικίλα ευρήματα, περιγράφονται δύο από τις πλέον καθοριστικές διαστάσεις της δημιουργίας των γλωσσικών συγγενειών , μεταξύ των λεγομένων σήμερα Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών: η ιστορική – χρονική, όσο και η πολιτισμική – γλωσσική. Σκιαγραφούνται οι αιτίες που προκάλεσαν την πολυσύνθετη εισαγωγή και διαστρωμάτωση κοινών χαρακτηριστικών μεταξύ γλωσσών και φωνητικά και δομικά ξένων μεταξύ τους, τόσο ισχυρών που προκάλεσαν χιλιετίες μετά, την τεχνητή ομαδοποίησή τους από τους γλωσσολόγους του περασμένου αιώνα.
Αυτή συνολικά η άποψη διατυπώνεται θέτοντας διαφορετικά κριτήρια από τα μέχρι στιγμής τεθειμένα, και προτείνει ένα διαφορετικό μοντέλο εξάπλωσης, βασισμένο σε μια εναλλακτική θεώρηση της πορείας εξέλιξης των γλωσσών της «ΙΕ» ομάδας, που αντιτάσσεται στην λεγομένη «Ινδοευρωπαϊκή Θεωρία», ως «Θεωρία της βυθισμένος Αιγηίδος», ανατρέποντας το κοινό θεωρητικό υπόβαθρο των πολλών και ατυχών μέχρι τώρα προσπαθειών να αποκρυπτογραφηθεί ο γρίφος της δημιουργίας των ινδοευρωπαϊκών γλωσσικών συγγενειών.
Λέξεις κοινές στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, που αναλύονται και ετυμολογούνται για πρώτη φορά στην Ελληνική σε αυτό το βιβλίο, καταρρίπτουν την ινδοευρωπαϊκή θεωρία, όχι μόνο από την ιστορική και αρχαιολογική της πλευρά, απ’ όπου άλλωστε παρατίθενται πάμπολλα τεκμήρια και κραυγάζουν ομαδικά εναντίον της, αλλά ειδικώτερα από γλωσσολογικής πλευράς, η οποία συνήθως αποτελούσε το καταφύγιο όσων η αδυσώπητη χρήση της λογικής στέρησε το δικαίωμα να στοιχειοθετήσουν μια ορθολογική άποψη περί του τι πραγματικά συνέβη κατά τον σχηματισμό των γλωσσικών συγγενειών