CHARLES MARIE RENÉ LECONTE DE LISLE
Σαρλ Μαρί Ρενέ Λεκόντ Ντε Λιλ
(1818-1894)
Γάλλος ποιητής, γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1818 στη νήσο Réunion, που ευρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό. Ο πατέρας του Charles Marie Le Conte (1794-1856), Βρετανορμαδικής καταγω-γής, ήταν γιατρός και μετά την ήττα του Ναπολέοντα μετανάστευ-σε στην νήσο Reunion. Εκεί συμψήφισε το οικογενειακό του όνο-μα, με το de Lisle για να αποφύγει τον τίτλο ευγενείας, διαφορο-ποιώντας το από τα άλλα μέλη της οικογένειας. Νυμφεύτηκε την Elysée Riscourt de Lanux κόρη πλουσίων γαιοκτημόνων και ιδιο-κτήτων δούλων. Απέκτησαν δύο αγόρια και τρεις κόρες. Ο Charles Marie ήταν ένας δεδηλωμένος αντικαθολικός, και διαποτισμένος με τις ιδέες του Rousseau στα θέματα παιδείας.
Το 1821 ο μικρός Charles René μετέβη στην Nantes και παρέμεινε μέχρι το 1828. Μετά επέστρεψε στη νήσο Réunion, αλλά λίγα γνωρίζουμε για την παραμονή του εκεί. Ξέρουμε ότι ήταν ένας μέτριος μαθητής. Από μικρός άρχισε να γράφει στίχους, σε φόρμα ελεγείας και ρομαντικού διηγήματος. Επέστρεψε στην Βρετάνη και παρόλη την οικονομική καταστροφή της οικογενείας του, κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή. Τα πρώτα του βήματα για έκδοση ποιητικών συλλογών απέτυχαν. Από το 1842 μέχρι το 1844 ο Charles Marie René ζούσε στη νήσο Réunion μόνος, και με συντροφιά τα βιβλία του. Το 1845 επέστρεψε στην Γαλλία για να εργαστεί στην εφημερίδα “La Démocratie Pacifique”. Έγινε ενεργό μέλος των ρεπουμπλικάνων, και αργότερα αποτραβήχτηκε από την πολιτική.
Ο Λεκόντ Ντε Λιλ ήταν αντίθετος στην τάση του ρομαντισμού. Επεδίωξε μια ποίηση απρόσωπη, με υπερβολικό τρόπο, ιδίως στα επικά ποιήματά του. Τα μικρά ποιήματά του αντιθέτως διακρίνο-νται για το προσωπικό τους ύφος. Η ελληνική μυθολογία, του έδω-σε πάρα πολλά σύμβολα για τις ιδέες του. Η πρώτη ποιητική του συλλογή κυκλοφόρησε το 1852. Οι δε συλλογές, που τον καθιέρω-σαν σαν μεγάλο ποιητή ήταν «Τα Αρχαία Ποιήματα» (Poèmes An-tiques), «Τα Βαρβαρικά Ποιήματα» (Poèmes Barbares), και «Τα Τραγικά Ποιήματα» (Poèmes Tragiques). Ο πόλεμος μεταξύ Γαλ-λίας και Πρωσίας το 1870 του προξένησε μια οικονομική δυσχέ-ρεια Η συλλογή του «Τα Τελευταία Ποιήματα» δημοσιεύτηκε το 1895 και τον καθιέρωσε ως αρχηγό της νέας ποιητικής σχολής, που πήρε το όνομα παρνασσισμός. Με τον όρο παρνασσισμός αναφε-ρόμαστε στην ποιητική σχολή, που αναπτύχθηκε στη Γαλλία, στα μέσα του 19ου αιώνα. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1886 από τον εκδότη Αλφόνς Λεμέρ στην ποιητική ανθολογία του, Σύγχρονος Παρνασσός και αποτελεί αναφορά στο ελληνικό βουνό του Παρνασσού και την μυθολογική του υπόσταση ως κατοικία των Μουσών. Ως λογοτεχνικό ρεύμα, ο παρνασσισμός αποτέλεσε μία αντίδραση στο κίνημα του ρομαντισμού και επανέφερε στην τέχνη στοιχεία του κλασικισμού, ενώ επηρεάστηκε σημαντικά από το έργο του Θεόφιλου Γκωτιέ «Η τέχνη για την τέχνη».
Ο Σάρλ Μαρί Ρενέ Λεκόντ Ντε Λιλ επίσης ασχολήθηκε με δημοσιεύσεις αντιεκκλησιαστικών κειμένων και φυλλάδια με πολιτικό περιεχόμενο, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Πιέρ Γκοσέ. Επίσης, το 1876 έγραψε και μία ιστορία του μεσαίωνα. Χρημάτισε βιβλιοθηκάριος της Γερουσίας και το 1886 εκλέχτηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας στη θέση του Βίκτωρος Ουγκώ. Το σπίτι του έγινε το κέντρο φιλολογικών συζητήσεων και για είκοσι ολόκληρα χρόνια ασχολήθηκε μεταφράζοντας, Όμηρο, Ησίοδο, Οράτιο και Έλληνες τραγικούς ποιητές. Με τα χρήματα, που κέρδισε, πλήρωσε όλα τα χρέη του και με τη συνταξιοδότησή του, εξασφάλισε μία αξιοπρεπή διαβίωση.
Στο τέλος της ζωής του, ο Λεκόντ Ντε Λιλ, συναναστράφηκε με την αριστοκρατία. Συμβούλευε την Βασίλισσα Ελισάβετ της Ρουμανίας (Carmen Sylva) για τα λογοτεχνικά θέματα. Πέθανε από πνευμονία στις 17 Ιουλίου το 1894 και η κηδεία του έγινε στο Πα-ρίσι.
Δημήτρης Συμεωνίδης
Σύδνεϋ, Αυστραλίας
dsymeonidis@iprimus.com.au
No comments:
Post a Comment